زخم‌های ایجاد شده در بین انگشتان پا، چندین علت بالقوه دارد. عفونت‌های قارچی، محیط مرطوب و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت ممکن است باعث کنده شدن پوست بین انگشتان پا شوند. کنده شدن شدید پوست، باعث ایجاد ترک و شکاف پوستی در بین انگشتان پا، می‌گردد. در این مورد، شما باید مراقب پاهای خود باشید، کفش مناسب بپوشید و رژیم غذایی خود را طوری مدیریت کنید که از عوارض بعدی جلوگیری نمائید. گاهی اوقات ممکن است زخم‌های شما نیاز به مراقبت بیشتری داشته باشند، در این مقاله علل زخم بین انگشتان پا را بررسی می‌کنیم و دستورالعمل‌های مراقبتی برای جلوگیری از مشکلات بیشتر را به شما ارائه می‌دهیم.
علل زخم بین انگشتان پا
زخم بین انگشتان پا میتواند علت‌های متفاوتی داشته باشد، گاهی حتی یک حساسیت پوستی ساده نیز میتواند موجب زخم بین انگشتان گردد. در این قسمت ما علت‌های شایع این معضل را بررسی خواهیم کرد.
بیماری پای ورزشکار یا قارچ انگشتان پا
بیماری پای ورزشکار، یک عفونت قارچی پوست پا است و بیشتر در بین انگشتان پا دیده میشود. نام بیماری “پای ورزشکار” مناسب است، زیرا ورزشکاران و کسانی که به باشگاه می‌روند، بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند. قارچ‌ها، روی پاهایی که برای مدت طولانی گرم و مرطوب بمانند رشد می‌نمایند و به راحتی با تماس مستقیم یا غیرمستقیم پخش می‌شوند. بنابراین اتاق رختکن و دوش‌های سالن بدنسازی خود را به عنوان ظروف بزرگی که برای پرورش قارچ پا ساخته شده‌اند، در نظر بگیرید.
درمان قارچ بین انگشتان پا یا بیماری پای ورزشکار
بیماری پای ورزشکار را می‌توان با تمیز و خشک نگه داشتن پاها و استفاده از پودر یا کرم ضد قارچ درمان کرد. نکاتی که برای درمان می‌توانید رعایت کنید عبارتند از:
- حداقل دو بار در روز، پاها را با صابون بشویید و کاملا خشک کنید، تا زمانی که عفونت ادامه پیدا کند.
- پاها و فاصله بین انگشتان پا را تا حد امکان خشک نگه دارید.
- در صورت لزوم، جوراب‌ها را چند بار در روز عوض کنید تا پاها خشک بمانند.
- کفش‌هایی با تهویه مناسب بپوشید.
- از پودر خشک کننده یا ضد قارچ پا استفاده کنید.
- کرم ضد قارچ را دو بار در روز استفاده کنید و برای جلوگیری از عفونت مجدد، یک تا ۲ هفته پس از برطرف شدن علائم، استفاده کنید.
- اگر همه اینها را امتحان کرده‌اید و بیماری پای ورزشکار خوب نشد، پزشک میتواند کرم‌های ضد قارچ یا داروهای خوراکی بیشتری را تجویز کند.
اگزما بین انگشتان پا
اگزمای دیسیدروتیک، نوعی درماتیت آتوپیک است که باعث ایجاد تاول‌های کوچک و خارش‌دار روی دست‌ها یا پاها، عمدتاً روی انگشتان پا، کف پا، انگشتان دست و کف دست میشود. اگزمای دیسیدروتیک، با آلرژی‌ها از جمله آلرژی‌های فصلی همراه است، بنابراین ممکن است در فصول خاصی پاهای شما را بیشتر تحت تاثیر قرار دهد. همچنین این عارضه ارثی است، بنابراین اگر از نزدیکان خود در مورد آن شکایت شنیده باشید، احتمال ابتلا به آن، در شما بیشتر است.
درمان زخم ناشی از اگزمای انگشتان پا
موارد جزئی اگزمای دیسیدروتیک، را اغلب می‌توان با استفاده از درمان‌های خانگی تسکین داد، از جمله:
- کرم‌های ترمیم کننده پوست
- اجتناب از مصرف صابون‌های تند حاوی مواد شیمیایی مانند تریکلوزان
- برداشتن زیورآلات اطراف مناطق آسیب دیده
- اجتناب از مصرف آب داغ و تعریق یا شستشوی بیش از حد
موارد پایدارتر این بیماری، ممکن است به درمان پزشکی نیاز داشته باشد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کرم‌های استروئیدی
- تزریق استروئید
- تخلیه تاول‌ها
- فتوتراپی
- بوتاکس
زخم پای دیابتی
زخم پای دیابتی یک جراحت یا زخم باز است که تقریباً در ۱۵ درصد از بیماران دیابتی ایجاد میشود و معمولاً در کف پا قرار دارد.
درمان زخم بین انگشتان پا ناشی از دیابت
مراقبت از زخم، نقش اساسی را در مدیریت زخم پای دیابتی ایفا می‌کند که شامل تمیز کردن زخم با محلول نرمال سالین به دنبال تکنیک‌های آسپتیک و استفاده از تکنیک‌های مدرن مراقبت از زخم است که باعث ایجاد یک محیط مناسب برای ترمیم زخم میشود. اگرچه درمان موضعی جنبه مهمی از مراقبت از زخم است، اما همیشه در درجه دوم مراقبت‌های جراحی و سیستمیک قرار می‌گیرد. رژیم‌ها و دستگاه‌های موضعی متعددی برای مدیریت زخم پای دیابتی وجود دارند از جمله: هیدروژل‌ها، هیدروکلوئیدها، آلژینات‌ها، فوم، پانسمان‌های آغشته به نقره، فاکتورهای رشد، پانسمان‌های آتروماتیک آغشته به سیلیکون، دستگاه‌های کمک خلاء، اکسیژن درمانی هایپرباریک و غیره (منبع).
پسوریازیس و زخم بین انگشتان پا
پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تولید سلول‌های پوستی بیش از حد در بدن ایجاد میشود و پوسته‌ها یا پلاک‌های قرمز و برجسته‌ای را تشکیل می‌دهد که می‌توانند ترک بخورند، پوست کنده شود یا خونریزی کند و میتواند به طور دیوانه‌کننده‌ای خارش کند. علائم ممکن است به صورت دوره‌ای بیایند و از بین بروند.
درمان زخم بین انگشتان پا ناشی از پسوریازیس
هدف اصلی درمان، جدای از کاهش علائم ناراحت کننده، کاهش رشد بیش از حد سلول‌های پوست است. برای رفع علائم پسوریازیس در دست‌ها یا پاها، بنیاد ملی پسوریازیس به دلیل پوست و استخوان‌های حساس این بیماران، به استفاده از درمان دقیق و فوری توصیه می‌کند.
درمان‌ها از کرم‌های بدون نسخه (OTC) تا داروهای تجویزی تخصصی شامل موارد زیر است:
- کرم‌ها یا لوسیون‌های مرطوب کننده
- اسید سالیسیلیک
- کول تار
- کورتیکواستروئیدهای موضعی
- اشکال مصنوعی ویتامین A یا D
- آنترالین
- نوردرمانی
- متوتركسات
- استعمال یا تزریق بیولوژیک
واکنش آلرژیک به کفش
درماتیت تماسی کفش، به دلیل واکنش آلرژیک به چیزی که می‌پوشیم، از جمله کفش و جوراب ایجاد میشود. درماتیت تماسی کفش، اغلب از بالای انگشت شست پا شروع میشود و از آنجا به بالای پا گسترش می‌یابد، اما میتواند هر قسمت از پا یا ساق را که در معرض ماده آلرژی‌زا قرار دارد، تحت تاثیر قرار دهد.
درمان زخم ناشی از حساسیت به کفش
برای درمان، شناسایی آلرژن (ماده آلرژی زا) و جلوگیری از تماس آن با پوست کمک می‌کند. متخصص پوست یا متخصص آلرژی میتواند با استفاده از پچ تست، به شناسایی علت، کمک کند. اگر متوجه شوند که این آلرژن، مادهای است که در کفش شما یافت میشود، اگر آلرژن قابل حذف نباشد، باید کفش خود را عوض کنید. این وضعیت، باید پس از رفع آلرژن خود به خود برطرف شود، اما می‌توانید از یک کرم استروئیدی موضعی برای کاهش درد یا خارش استفاده کنید.
سلولیتیس
سلولیتیس یک عفونت باکتریایی پوست است. این عارضه، بیشتر توسط باکتری‌های استافیلوکوک یا استرپتوکوک ایجاد میشود. همه پوست‌ها دارای باکتری‌هایی هستند که روی سطح آن زندگی می‌کنند، اما عفونت پوست زمانی رخ می‌دهد که ترک یا شکستگی در پوست ایجاد شود. لایه برداری پوست بین انگشتان پا، یک عامل خطر برای ایجاد سلولیتیس است. همچنین، پوست آسیب دیده ممکن است بعداً در اثر سلولیتیس، پوسته پوسته شود.
درمان سلولیتیس انگشتان پا
اگرچه عفونت ممکن است در بدن شما پخش شود اما سلولیتیس به طور معمول از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. این عفونت ناشی از باکتری استرپتوکوک یا استافیلوکوک است که از طریق یک بریدگی یا زخم باز وارد پوست میشود؛ بنابراین در تمیز کردن و پوشاندن زخم‌ها دقت نمائید؛ به ویژه برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. سلولیتیس معمولا با آنتی بیوتیک‌ها درمان میشود.
روزی ۲ بار محل را با آب تمیز بشویید. از پراکسید هیدروژن یا الکل استفاده نکنید؛ زیرا میتواند روند بهبودی را کندتر نماید. می‌توانید محل را با یک لایه نازک ژله نفتی مانند وازلین و بانداژ نچسب، بپوشانید. مقدار بیشتری ژله نفتی بمالید و در صورت نیاز بانداژ را جایگزین کنید.
چگونه از ایجاد زخم بین انگشتان پا پیشگیری کنیم؟
این نکات میتواند به شما کمک کند تا از ابتلا به بیماری پای ورزشکاران یا از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید:
- اجازه دهید بر روی پاهایتان هوا جریان یابد. در صورت امکان، صندل بپوشید تا گرمای پاهایتان تا حد امکان خارج شود.
- هر روز پاهای خود را بشویید. از آب گرم و صابون استفاده کنید و پاهای خود را بشویید و خشک کنید، به خصوص بین انگشتان پاها را. اگر مستعد ابتلا به بیماری پای ورزشکار هستید، از پودر پای دارویی (تیناکتین، گلد باند، و غیره) یا سایر پودرهای دارویی (Lotrimin AF، Zeasorb، و غیره) استفاده کنید.
- جوراب‌هایتان را مرتب عوض کنید. جوراب‌های خود را حداقل یک بار در روز عوض کنید، اگر پاهای شما واقعاً عرق می‌کند، چند بار عوض کنید. جوراب‌های ضد رطوبت، مانند جوراب‌هایی که از پنبه ساخته شده‌اند، نسبت به جوراب‌های نایلونی به خشکی پاهای شما کمک می‌کنند.
- یک جفت کفش جایگزین داشته باشید. از کفش‌های مختلف، روز به روز استفاده کنید. این کار به کفش شما فرصت می‌دهد تا بعد از هر بار استفاده، خشک شود.
- از پاهای خود در مکان‌های عمومی، محافظت کنید. در اطراف استخرهای عمومی، دوش‌ها و رختکن‌ها صندل یا کفش ضد آب بپوشید.
- از عوامل خطر برای گسترش بیماری آگاه باشید. اگر با دیگران زندگی می‌کنید، از کفش یا ملافه و حوله شسته شده، استفاده کنید.
نتیجه گیری
مقابله با زخم پوست بین انگشتان پا، میتواند ناراحت کننده باشد. اگر در مورد علائمی که تجربه می‌کنید نگران هستید، با یک پزشک، تماس بگیرید. آنها قادر خواهند بود آنچه را که باعث بروز علائم شما شده است شناسایی کنند و برنامه‌ای برای درمان آنها ارائه دهند. برخی از زخم‌های شدید پوست، ممکن است به زخم‌هایی تبدیل شوند که نیاز به مدیریت حرفه‌ای زخم دارند. اگر تا به حال متوجه زخمی بین انگشتان پای خود شدید، با پزشکان متخصص ما تماس بگیرید تا مشکلات شما را حل کنند.
سؤالات متداول
آیا باید با بیماری پای ورزشکار، در رختخواب جوراب بپوشم؟
پوشیدن جوراب در رختخواب میتواند به جلوگیری از انتقال قارچ کمک کند.
آیا درماتیت تماسی کفش، خود به خود از بین میرود؟
اگر پوست شما، با مادهای که باعث تحریک میشود تماس نداشته باشد، ممکن است درماتیت تماسی خود به خود برطرف شود. در برخی موارد، درمانهایی مانند کرم یا پماد ممکن است مورد نیاز باشد.
آیا افراد غیر دیابتی می‌توانند به زخم پا مبتلا شوند؟
زخم پا، معمولاً در افراد بدون دیابت نیز، رخ می‌دهد، اما این زخم‌ها به دلایل دیگر ایجاد می‌شوند
چه چیزی را ممکن است با بیماری پای ورزشکار اشتباه گرفت؟
برخی بیماری‌ها، مانند اگزما و پسوریازیس، از جمله موارد دیگر، می‌توانند بسیار شبیه بیماری پای ورزشکار باشند. گاهی اوقات، اگر سطح پوست آسیب ببیند، عفونت باکتریایی ثانویه ممکن است رخ دهد.
آیا وازلین برای بیماری پای ورزشکاران مفید است؟
پاهای آلوده به قارچ ممکن است ترک بخورند، پوسته پوسته شوند و خشک به نظر برسند. اما باید از استفاده از کرم‌های مرطوب کننده یا ژل نفتی روی پاهای خود اجتناب کنید، زیرا این محصولات رطوبت را به دام می‌اندازند و در واقع می‌توانند رشد قارچ را تقویت کنند.
چگونه زخم‌های بین انگشتان پا را در خانه درمان می‌کنید؟
درمان‌های بدون نسخه دعبارتند از:
- هیدروژن پراکسید
- روغن درخت چای
- الکل
- سیر
- حمام نمک دریایی
آیا پای ورزشکاران بو می‌دهد؟
بسیاری از مردم، این بیماری را به نام پای ورزشکار می شناسند و این عارضه میتواند بوی بسیار نامطبوعی در پاها ایجاد نماید.
