مطب درمان زخم آسا

چسب زخم | بررسی انواع چسب‌‌های ضد حساسیت، لکوپلاست و جراحی

چسب زخم
فهرست مطالب

چسب‌های زخم یا چسب‌های پزشکی در بخش بهداشت و درمان با اهداف متفاوتی تولید می‌شوند. چسب‌های پزشکی به گونه‌ای طراحی می‌شوند که به پوست بچسبند و وسیله مطمئن و محکمی برای ثابت نگه داشتن پانسمان، بخیه، بانداژ زخم و دیگر وسایل درمانی باشند. چسب‌های پزشکی از مواد گوناگون مانند کاغذ، پارچه، فوم و پلاستیک تولید می‌شوند و بسته به نیازهای بیمار در دو نوع هایپوآلرژنیک (ضد حساسیت) و غیرهایپوآلرژنیک عرضه می‌شوند.

پزشک ویژگی‌های چسب و نیازهای خاص هر بیمار را برای انتخاب چسب زخم مناسب بیماران در نظر می‌گیرد. نوع پوستی که قرار است چسب روی آن زده شود، میزان چسبندگی لازم و آلرژی‌ها یا حساسیت‌های احتمالی بیمار از جمله عامل‌های مهم هنگام انتخاب چسب زخم مناسب است. در ادامه انواع چسب زخم و چسب پزشکی را بررسی می‌کنیم.

انواع چسب‌ زخم

چسب زخم انواع گوناگونی دارد. از آن‌ جا که هر نوع چسب زخم برای برطرف کردن نیازهای متفاوتی تولید می‌شود، چنانچه از تفاوت‌های بین انواع چسب زخم مطلع باشید، مطمئن می‌شوید که همواره نوع مناسب چسب زخم را انتخاب می‌کنید.

چسب زخم معمولی

چسب زخم معمولی

این نوع چسب زخم به طور متداول مورد استفاده روزمره قرار می‌گیرد. نسبت به دیگر چسب‌ها ارزان‌تر است و شکل‌های متنوعی نیز دارد. این نوع چسب‌ها می‌توانند رویه پارچه‌ای یا نایلونی داشته باشند و یک بخش کتانی کوچک در بخش داخلی چسب دارند که بر روی زخم قرار می‌گیرد و ترشحات زخم را جذب می‌کند.

چسب ضد حساسیت

چسب ضد حساسیت

چسب کاغذی میکروپور عموماً برای ثابت نگه داشتن بانداژ و پانسمان روی پوست کاربرد دارد و باقی‌ مانده چسبناکی را از خود به‌ جا نمی‌گذارد. چسب کاغذی میکروپور ضد حساسیت است و می‌توان برای مدتی طولانی بدون نگرانی از تحریک شدن پوست از آن استفاده کرد. بخش چسبناک چسب به پوست، چسب زیرین یا مستقیماً به مواد پانسمان می‌چسبد. میکروپور یا سوراخ‌های بسیار ریز روی چسب باعث می‌شود این نوع چسب پزشکی به راحتی هوا را رد و بدل کند و به ترمیم سریع‌تر زخم کمک کند. به‌علاوه این ویژگی موجب می‌شود که بتوان چسب را به راحتی پاره کرد، این ویژگی در شرایط اورژانسی ایده‌آل است.

چسب شفاف پلی اتیلن

چسب شفاف پلی اتیلن

چسب پلی‌ اتیلنی ترانسپور چسبی شفاف، ضد آب و قابل‌ تنفس است که از پلی‌ اتیلن تهیه می‌شود. چسب شفاف پلی‌ اتیلنی در عین‌ حال که مناسب پوست است، نگه دارنده محکم و مطمئنی نیز هست. این ویژگی‌ها چسب شفاف پلی‎اتیلن را برای بسیاری از کاربردهای پزشکی ایده‌آل می‌سازد.

چسب ترانسپور غالباً برای ثابت نگه داشتن آنژیوکت سرم، پانسمان زخم و دستگاه‌های پزشکی به کار برده می‌شود. ضد آب بودن این نوع چسب آن را برای استفاده در محیط‌هایی مناسب می‌سازد که تماس با آب یا رطوبت مراقبت از زخم را مشکل می‌کند. به‌علاوه چسب شفاف پلی‌ اتیلن قابلیت تنفس بالایی دارد و اجازه می‌دهد که هوا دور زخم یا پانسمان در گردش باشد، در نتیجه زخم سریع‌تر التیام پیدا می‌کند.

چون چسب ترانسپور را به راحتی می‌توان با دست پاره کرد، این چسب برای موقعیت‌های اورژانسی یا زمانی‌ که قیچی پزشکی یا ابزار دیگر در دسترس نیست، مناسب است. به‌ علاوه چسب شفاف پلی‌ اتیلنی ضد حساسیت است و به همین دلیل استفاده از آن بر روی پوست حساس بیماران دچار حساسیت به انواع دیگر چسب مشکل‌ساز نمی‌شود.

چسب لوکوپلاست

چسب لوکوپلاست

چسب زینک اکساید یا لوکوپلاست چسبی محکم و قوی است که عموماً برای ثابت و بی‌حرکت نگه‌ داشتن دست و پا یا مفصل‌های آسیب‌ دیده کاربرد دارد. چسب لوکوپلاست از پارچه ریون یا کتان تهیه می‌شود و پشت آن چسبی بر پایه زینک اکساید است. لوکوپلاست چسبندگی فوق‌العاده‌ای دارد و چسب نگه‌دارنده مطمئنی به شمار می‌آید.

از چسب لوکوپلاست غالباً در طب ورزشی و برای درمان آسیب‌های ارتوپدی استفاده می‌شود. چسب لوکوپلاست عموماً برای ثابت و بی‌حرکت نگه داشتن مفصل‌های دچار آسیب‌ دیدگی استرین یا اسپرین (پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن)، مانند مچ دست و پا و زانو و بی‌حرکت نگه داشتن استخوان‌های شکسته یا مفصل‌های دررفته به کار برده می‌شود. همچنین چسب لوکوپلاست برای جلوگیری از آسیب‌ دیدگی‌هایی مانند پیچ خوردن مچ پای ورزشکاران و دیگر افراد درگیر در فعالیت‌های پربرخورد کاربرد دارد.

چسب لوکوپلاست در اندازه‌های مختلف عرضه می‌شود و به راحتی می‌توان طول دلخواهی از چسب را برید. چسب زینک اکساید را با توجه به نیازهای خاص بیمار می‌توانید مستقیماً روی پوست یا روی لایه‌ای از پانسمان بزنید.

چسب جراحی میکروفوم

چسب جراحی میکروفوم

چسب جراحی میکروفوم چسبی نرم، منعطف و شکل‌پذیر است که از فوم نازک تهیه می‌شود. این نوع چسب معمولاً در جراحی و برای مراقبت از زخم کاربرد دارد و چسب ملایم و در عین حال محکمی را برای ثابت نگه داشتن پانسمان و وسایل پزشکی در اختیار می‌گذارد.

چسب میکروفوم با پوست سازگار است و غالباً برای بیماران دچار حساسیت‌های پوستی یا دارای پوست ظریف و آسیب‌پذیر به کار برده می‌شود. فومی بودن چسب باعث می‌شود که چسب شکل‌پذیر باشد و شکل انحناهای بدن را به خود بگیرد؛ در نتیجه چسب میکروفوم چسبی راحت و محکم است. به‌علاوه چسب میکروفوم قابل‌ تنفس است؛ این ویژگی احتمال تحریک شدن یا لیچ افتادن (ماسراسیون) پوست را کاهش می‌دهد.

چسب میکروفوم عموماً کاربرد پزشکی دارد و از آن برای محکم نگه داشتن پانسمان جراحی و ایجاد لایه محافظ روی زخم استفاده می‌شود. همچنین چسب میکروفوم برای ثابت نگه داشتن وسایل پزشکی مانند درن و کاتتر و بی‌حرکت نگه داشتن دست و پا و مفصل‌های آسیب‌ دیده کاربرد دارد.

چسب پانسمان ضد آب

چسب پانسمان ضد آب

چسب پزشکی ضد آب در برابر آب و رطوبت مقاوم است. از چسب ضد آب غالباً برای مراقبت از زخم‌های جراحی و غیرجراحی‌ای استفاده می‌شود که احتمال تماس پیدا کردن‌شان با آب یا مایعات دیگر وجود دارد.

چسب پزشکی ضد آب چسبندگی بالایی دارد و حتی در محیط‌های مرطوب هم نگه‌دارنده مطمئنی محسوب می‌شود. چسب ضد آب معمولاً از موادی مانند پلی‌ یورتان، پلی ‎اتیلن یا سیلیکون تهیه می‌شود که به طور طبیعی در برابر آب و رطوبت مقاوم‌اند.

چسب پزشکی ضد آب برای استفاده در موقعیت‌هایی، مانند حمام، وان یا استخر شنا ایده‌آل است که لازم است در آن‌ها از پانسمان یا وسایل پزشکی در برابر آب یا مایعات دیگر محافظت شود. همچنین چسب ضدآب معمولاً در محیط‌های مرطوب یا فضاهای باز با رطوبت بالا به کار برده می‌شود.

چسب ضد آب در اندازه‌های مختلف عرضه می‌شود و به راحتی می‌توان اندازه دلخواهی از چسب را برید. چون چسب ضد آب شفاف یا نیمه‌شفاف است، به راحتی می‌توان زخم یا وسیله پزشکی زیر چسب را تحت نظر داشت. بعضی از انواع چسب پزشکی ضد آب قابل‌ تنفس نیز هستند، بنابراین هوا در اطراف زخم یا پانسمان در گردش است و زخم سریع‌تر التیام پیدا می‌کند.

چسب پارچه‌ای جراحی

چسب پارچه‌ای جراحی

چسب پارچه‌ای جراحی از پارچه منعطف و بادوام تهیه می‌شود. چسب پارچه‌ای عموماً برای مراقبت از زخم و پس از جراحی برای ثابت نگه داشتن پانسمان، وسایل پزشکی و تجهیزات دیگر به کار برده می‌شود.

چسب پارچه‌ای جراحی تطبیق‌پذیری بسیار بالایی دارد و شکل انحناهای بدن را به خود می‌گیرد، بنابراین چسب پارچه‌ای نگه‌دارنده‌ای راحت و در عین حال محکم به شمار می‌آید. بادوام بودن مواد سازنده چسب آن را به نگه‌دارنده‌ای مطمئن، حتی در شرایط دشوار یا برای بخش‌هایی از بدن تبدیل می‌کند که در معرض سایش هستند یا مدام حرکت می‌کنند.

چسب پارچه‌ای جراحی معمولاً از ترکیبی از کتان و پلی‌استر تهیه می‌شود و مقاوم، منعطف و قابل‌ تنفس است. چسب پارچه‌ای غالباً ضد حساسیت است و به همین دلیل برای بیماران دارای پوست حساس مناسب است.

استفاده از چسب پارچه‌ای آسان است و می‌توان آن را به اندازه دلخواه برید. چسب پارچه‌ای کاربردهای مختلفی مانند نگه داشتن آنژیوکت، پانسمان زخم و وسایل پزشکی دارد.

چسب سیلیکونی

چسب سیلیکونی

چسب سیلیکونی یکی از انواع چسب‌ پزشکی است که ضد آب و ضد حساسیت است. بنابراین چسب سیلیکونی برای استفاده روی بخش‌هایی از بدن مانند زیربغل یا زیر گردن مناسب است که رطوبت ممکن است باعث تحریک پوست شود. سیلیکون با پوست سازگاری بالایی دارد و بنابراین می‌توان مطمئن بود که چسب سیلیکونی کمترین آسیبی به بافت زخمی نمی‌زند. با این توصیف چسب سیلیکونی برای بیماران با پوست حساس مناسب است. همچنین زمانی که به چسبی محکم برای بخش‌هایی مانند زانو و آرنج نیاز داشته باشید، چسب سیلیکونی به دادتان می‌رسد؛ چرا که چسب سیلیکونی به خوبی به پوست می‌چسبد، کاملاً شکل انحناهای بدن را به خود می‌گیرد و ضمناً جدا کردنش از پوست با حداقل درد همراه است. از این‌ گذشته چون چسب سیلیکونی شفاف است، از نظر پایش زخم به پیشرفت درمان کمک می‌کند. زخم از پشت چسب سیلیکونی بهتر دیده می‌شود، بنابراین نیازی به کندن چسب زخم و بررسی دقیق‌تر زخم وجود ندارد.

چسب سیلیکونی مقاومت کششی بالایی ندارد، بنابراین اگر لازم باشد برای مدتی طولانی از چسب استفاده کنید، نوع دیگری از چسب‌های پزشکی احتمالاً مناسب‌تر خواهد بود.

چسب کشی

چسب کشی

چسب کشی یا چسب بانداژ کشی گونه دیگری از چسب‌های پزشکی است که به گونه‌ای طراحی می‌شود تا کشیده شود و شکل انحناهای بدن را به خود بگیرد. چسب کشی عموماً در طب ورزشی، ارتوپدی و مراقبت از زخم برای فشرده‌سازی، حمایت و بی‌حرکت نگه داشتن عضو آسیب‌ دیده بدن کاربرد دارد.

چسب کشی از ماده‌ای منعطف و کشسان مانند کتان، نایلون یا پلی‌استر تولید می‌شود تا شکل بدن را به خود بگیرد و راحت و در عین‌ حال محکم باشد.

چسب‌های زخم بستر

چسب‌های زخم بستر

چسب‌های زخم‌های فشاری یا زخم بستر از مواد نرم و قابل‌تنفسی مانند سیلیکون یا هیدروکلوئید تولید می‌شوند تا هم از پوست محافظت کنند، هم به سریع‌تر التیام یافتن زخم کمک کنند. این نوع چسب‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که محکم به پوست بچسبند، بی‌آن‌که پوست را تحریک کنند یا به آن آسیب بزنند.

این چسب‌ها در واقع پانسمان‌های زخم‌های بستر هستند که باعث تسریع فرآیند بهبودی زخم خواهند شد و در اندازه و ابعاد مختلف در دسترس هستند.

چسب بخیه

چسب بخیه

چسب بخیه، چسب بستن زخم یا steri-strips نوعی چسب پزشکی است که برای بستن زخم‌های کوچک، بدون نیاز به بخیه زدن به کار برده می‌شود. از چسب بخیه معمولاً در بخش‌های اورژانس، مراکز مراقبت‌های فوری و مراکز درمانی دیگر برای بستن سریع زخم و تسهیل التیام زخم استفاده می‌شود.

چسب بخیه از ماده نازک و منعطفی مانند نایلون یا پلی‌استر تولید می‌شود که روکشی از چسب گرید پزشکی دارد. چسب بخیه به گونه‌ای به لبه‌های زخم یا بریدگی زده می‌شود که پوست دو طرف زخم را به سمت هم بکشد و با ایجاد تنش به جوش خوردن زخم کمک کند.

استفاده از چسب بخیه عموماً آسان است و می‌توان از آن به‌جای بخیه‌های قدیمی برای بستن زخم‌های کوچک‌تری استفاده کرد که عمیق یا پهن نیستند. به‌علاوه چسب بخیه برای بیمارانی مناسب است که به مواد مورد استفاده در بخیه‌های قدیمی حساسیت دارند یا زخم‌شان در بخش‌هایی مانند صورت یا پوست سر است که بخیه زدن‌شان دشوار است.

یکی از مزایای استفاده از چسب بخیه این است که چون گردش بهتر هوا را ممکن می‌سازد و احتمال عفونت را کاهش می‌دهد، بیش از بخیه‌های قدیمی به سریع‌تر جوش خوردن زخم کمک می‌کند. در هر حال لازم است دستورالعمل استفاده از چسب بخیه را که توسط تولیدکننده ارائه می‌شود، به دقت رعایت کنید و زخم را به دقت تحت‌ نظر داشته باشید تا نشانه‌های عفونت و عوارض دیگر را به سرعت تشخیص بدهید.

کاربردهای انواع چسب پزشکی

کاربردهای انواع چسب پزشکی

در دنیای پزشکی از انواع چسب زخم پزشکی برای اهداف گوناگون استفاده می‌شود. چسب‌های پزشکی معمولاً از پارچه، کاغذ یا پلاستیک تولید می‌شوند و روکشی از یک ماده چسبنده دارند. چسب زخم پزشکی برای محکم نگه داشتن پانسمان، آنژیوکت سرم و دیگر وسایل پزشکی روی پوست به کار برده می‌شود. همچنین چسب‌های پزشکی برای محکم کردن چسب زخم و دیگر انواع پانسمان زخم کاربرد دارند.

اگر پانسمان اصلی و اولیه بانداژ شل باشد، می‌توان آن را با چسب پزشکی محکم کرد. چسب زدن روی پانسمان به‌ویژه برای مطمئن شدن از ثابت ماندن پانسمان و شل نشدن یا سر نخوردنش مفید است.

به‌علاوه گونه‌های بسیاری از چسب‌های زخم پزشکی وجود دارند که از آن‌ها برای محکم نگه داشتن پانسمان ثانویه استفاده می‌شود. بهترین نوع چسب برای این کاربرد به شرایط خاص موجود بستگی دارد. برای مثال اگر بیمار پوست حساسی داشته باشد، چسب ضد حساسیت بهترین گزینه خواهد بود. اگر لازم باشد که پانسمان مرتب عوض شود، چسبی از همه بهتر است که جدا کردن و استفاده مجدد از آن آسان باشد. در نهایت بهترین نوع چسب با توجه به نیازهای هر بیمار تعیین می‌شود.

چسب‌های پزشکی برای موقعیت‌های اورژانسی بادوام هستند و عمر بالایی دارند. به‌علاوه چسب‌های پزشکی برای ترمیم‌های اورژانسی و موقتی ایده‌آل هستند.

چسب بخیه برای خراش‌ها و زخم‌های کوچک به کار برده می‌شود. چسب جراحی نوع قدرتمندتری از چسب پزشکی است که برای بستن زخم‌ها و کنار هم نگه داشتن دو سر برش‌های جراحی به کار برده می‌شود.

چسب ترانسپور نوع دیگری از چسب‌های پزشکی است که برای موقعیت‌های اورژانسی مناسب است. استفاده از این نوع چسب آسان است و چسب کارش را به خوبی انجام می‌دهد. به‌علاوه چسب ترانسپور قابل‌ تنفس است و اجازه می‌دهد که پوست عملکرد عادی‌اش را داشته باشد.

از چسب شفاف پلی‌اتیلنی ترانسپور می‌توان روی سطوح مرطوبی مانند سطوح آغشته به خون، رطوبت یا عرق استفاده کرد. این چسب بسیار مقاوم است و عموماً از آن برای نگه داشتن لوله‌ها یا پانسمان‌ها استفاده می‌شود. چسب ترانسپور تهیه‌ شده از ماده غیرکشسان قابل‌ تنفس است، اما منعطف نیست.

برای زخم‌های با ترشحات زیاد می‌توان از انواع مختلفی از چسب‌های پزشکی استفاده کرد؛ هر کدام از این چسب‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. بهترین نوع چسب برای یک زخم خاص به عامل‌های متعددی مانند میزان ترشحات، محل زخم و نوع پوست بیمار بستگی دارد.

هنگام انتخاب چسب پزشکی مناسب برای زخم‌های با ترشحات زیاد لازم است چسبی را انتخاب کرد که به خوبی به پوست بچسبد و ثابت بماند. همچنین باید بتوان چسب را به راحتی و بدون بیشتر آسیب زدن به زخم کند. به طور کلی چسب‌های پزشکی شفاف یا نیمه‌چسبنده برای زخم‌های با ترشحات زیاد از همه بهتراند، چون سدی در برابر باکتری‌ها و آلودگی‌ها ایجاد می‌کند.

چسب‌های پزشکی انواع مختلفی دارند که برای برآورده کردن اهداف متفاوتی طراحی می‌شوند. بعضی چسب‌ها ضدآب‌اند و بقیه مقاومتی در برابر آب ندارند. هنگام انتخاب چسب مناسب برای شنا و استحمام باید عامل‌های متعددی را در نظر گرفت. در هر حال باید چسبی را انتخاب کرد که در برابر آب مقاومت داشته باشد.

چسب ضد آب بیش از همه برای فعالیت‌هایی مانند شنا و استحمام مناسب است، چون در برابر آب مقاوم است و می‌توان آن را روی سطوح خشک چسباند. به‌علاوه جدا کردن چسب ضد آب، پس از خشک شدنش بسیار آسان است. زمان استحمام فرصت فوق‌العاده‌ای برای استفاده از چسب ضد آب است.

چسب‌های پزشکی انواع مختلفی دارند، بسیار مهم است که بهترین نوع چسب پزشکی را متناسب با نیازتان انتخاب کنید. چسب کاغذی میکروپور چسب پزشکی خوبی برای استفاده روزانه است. این چسب با پوست سازگار است و باقی‌مانده چرب و چسبناکی به‌جا نمی‌گذارد. چسب کاغذی میکروپور نفوذپذیر است؛ نفوذپذیری چسب به التیام زخم کمک می‌کند. این نوع چسب زخم را به راحتی می‌توان از روی پوست جدا کرد.

از آن‌ جا که به راحتی می‌توان از چسب ضد آب در فعالیت‌های روزمره مختلف استفاده کرد، چسب ضد آب نیز برای استفاده روزانه و جلوگیری از تاول زدن ایده‌آل است.

انتخاب چسب جراحی مناسب و یافتن بهترین چسب برای پوست‌های حساس بسیار مهم است. چسب‌های پزشکی و جراحی برای محکم کردن بانداژ، گاز و دیگر پانسمان‌های دور زخم به کار برده می‌شوند.

به‌علاوه غالباً در جراحی‌های پلاستیک و درمان‌های پوست، مو و زیبایی لازم می‌شود که پوست قبل و بعد از درمان ثابت نگه داشته شود. چسب میکروپور نوعی چسب جراحی است که استفاده از آن برای پوست‌های حساس بی‌خطر است. چسب کاغذی میکروپور ضدحساسیت است و غالباً برای چسباندن بانداژ و پانسمان به پوست به کار برده می‌شود، بی‌آن‌که بقایای چسبناکی را به‌جا بگذارد.

انتخاب چسب مناسب

انتخاب چسب مناسب

انتخاب چسب پزشکی مناسب با توجه به گونه‌های مختلف موجود و کارکردهای خاص هر چسب کار دشواری است. در نتیجه انتخاب چسب مناسب برای یک کاربرد خاص کار ساده‌ای نیست.

هنگام انتخاب چسب ضد حساسیت و مناسب پوست باید وضعیت پوست و سن بیمار، محل پانسمان یا وسیله پزشکی، مدت زمان استفاده از چسب و پارامترهای عملکردی مهم استفاده از چسب را در نظر بگیرید.

چسب پزشکی باید قابل‌ تنفس و ضد آب باشد و بتوان مدتی طولانی از آن استفاده کرد و نباید به پوست آسیب بزند. متخصصان همواره صنعت تولید چسب پزشکی را به ارائه چسب‌های مناسب پوست ترغیب کرده‌اند. تولید کنندگان می‌توانند این کار را از طریق تغییر فناوری موجود یا توسعه روش‌های کاملاً نوین و جدید انجام بدهند.

از این رو بایستی انتخاب چسب زخم درست و مناسب را به متخصص درمان زخم بسپارید تا از عوارض احتمالی برخی چسب‌های غیر استاندارد در امان باشید.

معایب و عوارض چسب‌های زخم

اگرچه چسب‌های پزشکی عموماً ایمن و کارآمد در نظر گرفته می‌شوند، استفاده از آن‌ها گاهی باعث بروز عوارض جانبی می‌شود. از جمله عوارض جانبی احتمالی ناشی از استفاده از چسب‌های پزشکی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. سرخ شدن یا تحریک و سوزش پوست: برخی بیماران در محل چسباندن چسب زخم با سرخ شدن یا راش پوستی مواجه می‌شوند.
  2. حساسیت: برخی بیماران به چسب حساسیت نشان می‌دهند. حساسیت به چسب می‌تواند با خارش، ورم و علائم دیگر همراه باشد.
  3. ماسراسیون یا لیچ افتادن پوست: پوست در اثر تماس طولانی‌ مدت با رطوبت، برای مثال رطوبت ناشی از تعریق یا ترشحات زخم نرم و چروکیده می‌شود. همچنین این عارضه می‌تواند پیامد بیش از حد محکم بودن چسب یا قدرت جذب بسیار بالای چسب نیز باشد.
  4. پاره شدن یا تاول زدن پوست: اگر چسب بیش از حد محکم باشد یا بسیار سریع یا با اعمال نیروی زیاد کنده شود، این عوارض ایجاد می‌شود.
  5. عفونت: وقتی چسب روی زخم زده می‌شود، ممکن است باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های دیگر را گیر بیاندازد و زمینه‌ساز عفونت شود.
  6. مختل شدن گردش خون: اگر چسب بیش از حد محکم چسبانده شود، جریان خون را محدود و گردش خون را مختل می‌کند.
  7. آسیب دیدن پوست: اگر چسب مدت بسیار طولانی روی پوست بماند، به پوست آسیب می‌زند، در نتیجه زخم فشاری ایجاد و پوست متلاشی می‌شود.

بسیار مهم است که دستورالعمل شرکت تولید کننده چسب را به دقت رعایت کنید و پوست را تحت‌ نظر داشته باشید تا نشانه‌های تحریک یا دیگر عوارض جانبی را به سرعت تشخیص بدهید.

سخن نهایی

در دنیای پزشکی از انواع مختلف چسب‌های پزشکی با اهداف گوناگون استفاده می‌شود. بعضی چسب‌های زخم از مواد نرم‌تر مانند کتان تولید می‌شوند، بعضی خاصیت کشسانی بیشتر دارند و انعطاف‌ پذیراند. چسب زخم نباید روابط بیمار را مختل کند یا مانع از انجام کارهای روزمره و مهمی شود که می‌تواند جان بیمار را نجات بدهد. در واقع استفاده از چسب مناسب به دستیابی به نتیجه مثبت و بهبود تجربه بیمار کمک می‌کند.

پرسش‌های پرتکرار

بهترین روش برای جدا کردن چسب زخم از پوست چیست؟

اگر پوستتان حساس است، بهترین کار این است که ابتدا بخش چسب‌دار را چند دقیق در آب گرم خیس کنید، سپس چسب را جدا کنید. این کار به شل شدن چسب کمک می‌کند و درد ناشی از کندن چسب کمتر می‌شود. همچنین می‌توانید روان‌کننده‌هایی مانند وازلین یا روغن بچه را قبل از جدا کردن چسب روی موضع بزنید.

تمام چسب‌های پزشکی ضد آب هستند؟

خیر، فقط بعضی از انواع چسب پزشکی ضد آب است.

ممکن است پوستم به چسب جراحی حساسیت نشان بدهد؟

بله، احتمال دارد. برخی بیماران به چسب یا دیگر مواد به کار برده شده در چسب واکنش آلرژیک نشان می‌دهند یا پوستشان تحریک می‌شود.

حساسیت به چسب با چه نشانه‌هایی همراه است؟

علائم حساسیت به چسب شامل تاول، خارش پوست، پوسته پوسته شدن و راش پوستی می‌شود.

چسب پزشکی و چسب جراحی چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

چسب پزشکی از مواد مختلفی مانند کاغذ، پارچه و پلاستیک تهیه می‌شود. چسب جراحی معمولاً از پارچه یا کاغذ تولید می‌شود.

چسب میکروپور و ترانسپور چه فرقی  با هم دارند؟

چسب میکروپور نوعی چسب کاغذی با پشتی چسب‌دار است. از این نوع چسب عموماً برای اهداف پزشکی مانند ثابت نگه داشتن بانداژ یا لوله سرم استفاده می‌شود. چسب ترانسپور چسب پلاستیکی و شفاف با پشت چسب‌دار است.

زنبیل خرید
تماس با کلینیک
× مشاوره در واتساپ